| Sažetak | Digitalni vodeni žig je vrsta markera koji je ugrađen u sliku, video i zvučni signal, tekstualni dokument, kompjutorski program, kemijski podatak... Obično se koristi u svrhu identifikacije vlasništva nad autorskim pravima sadržaja. Potreba za označavanjem sadržaja digitalnim vodenim žigom javlja se prilikom obrade podataka, preciznije njihovim prelaskom iz analogne domene u digitalnu čime postaje nemoguće razlikovati originalne podatke od kopija.
Umetanje vodenog žiga radi se na način da se pomoću određenog algoritma kodiranja žig umeće u određeni dokument, te se kasnije određenim algoritmom dekodiranja žig odstranjuje iz dokumenta i tako jednoznačno utvrđuje vlasnika i porijeklo dokumenta.
Digitalne vodene žigove prema vizualnoj percepciji svrstavamo u četiri skupine. Prvoj skupini pripadaju vidljivi vodeni žigovi kod kojih je karakteristično da je na izvornom dokumentu žig vidljiv kao logo oznaka. Drugoj skupini pripadaju robusni nevidljivi vodeni žigovi kod kojih je karakteristično da su vizualno nevidljivi, ali ih se može detektirati dekoderom, a ujedno su otporni i na napade. Trećoj skupini pripadaju lomljivi nevidljivi vodeni žigovi kojima je također karakteristično da je žig nevidljiv, ali ga je moguće detektirati i ranjiv je na sve vrste napada. Četvrtoj skupini pripadaju dvostruki vodeni žigovi kojima je karakteristično da su kombinacija nevidljivog i vidljivog vodenog žiga.
Digitalni vodeni žigovi svoju primjenu imaju u dokazivanju autentičnosti podataka, praćenju emitiranja programa na televiziji, u situacijama u kojima dodatna informacija o digitalnom sadržaju ne treba sadržavati informacije o vlasniku nego o krajnjem korisniku, i u mnogim drugim sličnim situacijama u životu. |
| Sažetak (engleski) | Digital watermark is a type of marker that is embedded in an image, video and audio signal, a text document, a computer program, chemical data… Usually it is used for identification of copyright ownership. The need for watermarking occurs in data processing, more specifically during their transition from analogue to digital domain, which is when it becomes impossible to distinguish the original data from the copies.
The procedure is such that the watermark is first inserted by using a particular coding algorithm. After this, a specific decoding algorithm is used to remove the watermark, to determine the unique owner and origin of the content.
Digital watermarks are classified into four groups according to visual perception. The first group includes visible watermarks that are displayed as logo marks on the original document. The second group includes robust invisible watermarks that cannot be seen, but can be detected by a decoder. Another characteristic is that they are resistant to attacks. The third group are fragile invisible watermarks which are also invisible, but possible to detect and vulnerable to all kinds of attack. The fourth group are dual watermarks, which are a combination of visible and invisible watermarks.
Digital watermarks have their purpose in data authentication, broadcast monitoring, in situations where additional information on digital content should not contain ownership information, but it should contain information about the end user, and in many other similar situations in life. |
